طبق گزارش آژانس حفاظت محیط زیست ایالات متحده، بسته بندی های کاغذی و پلاستیکی خدمات خوراکی که در جریان زباله های جامد شهری کشور دفع می شود، در سال 2007 (با وزن) ضایعات جامد شهری 1.3 درصد بوده است. آژانس حفاظت از محیط زیست ایالات متحده همچنین می گوید که یک اقدام پیشگیرانه پیشگیری از ضایعات اغلب ذکر شده است که استفاده از صفحات قابل شستشو، فنجان ها، دستمال ها به جای انواع مختلفی رسیده است.

در حالی که این ضایعات جامد را کاهش می دهد، دیگر اثرات زیست محیطی مانند افزایش مصرف آب و انرژی نیز به همراه خواهد داشت. به طور کلی، وسایل آشپزی قابل استفاده مجدد - حتی اگر فقط به مشتریان برای استفاده در محل ارائه شود - بهترین انتخاب محیطی محسوب می شود

کاسه و لیوان کاغذی یک فنجان یکبار مصرف است که از کاغذ ساخته شده است و اغلب به صورت رو کش پلاستیکی یا موم بافته شده یا پوشیده شده است تا مایع را از طریق نشت یا خیساندن از طریق کاغذ جلوگیری کند.  ممکن است از کاغذ بازیافت شده ساخته شده باشد  و به طور گسترده در سراسر جهان استفاده می شود

استفاده از بسته بندی یکبار مصرف غذا گامی در جهت جلوگیری از بیماری های غذایی است. با استفاده از  این روش تنها یک بار، از این محصولات به طور قابل توجهی می توان  از کاهش  آلودگی مواد غذایی و گسترش بیماری ها جلوگیری نمود

کد غذا  ،اداره غذا و داروی ایالات متحده به طور قابل توجهی از مزایای بهداشتی و بهداشت بسته بندی یکبار مصرف غذا در شرایط خاص سخن می گوید. کد غذا بیشتر بیان می کند: "در شرایط استفاده مجدد از اقلام چندگانه می تواند به بیماری های مواد غذایی به مصرف کنندگان منتهی شود.

این صفحه کاغذ توسط آلمانی Henschel در Luckenwalde در سال 1867 اختراع شد.

در سال 1908، ساموئل جک  افسر بهداشت عمومی در کانزاس بود. او  هنگامی که در یک قطار بود  یکی از بیماران سل را دید که یک آب آشامیدنی معمولی و یک سطل آب (یک روش عمومی برای آب آشامیدنی)  را مصرف می کردند. درست در پشت بیمار او یک دختر جوان بود که از همان  سطل آب  می نوشید.  هم این جا بود که از این روش فکر جالبی  به  مغز او الهام شد . و از آن به  بعدنوشیدن با ظروف عمومی ممنوع شد. . با توجه به این روند، لارنس لوئلن و هیو مور یک فنجان کاغذی یکبار مصرف به نام "جام سلامتی"  را اختراع کردند .و بعد از آن نام  "جام Dixie" را تغییر دادند.

فنجان های مخروطی با استفاده مجدد از تجاری سازی صفحات و کاسه های تک کاربره، کارد و چنگال های چوبی و غذاهای کاغذی به دنبال داشت. در دهه 1930 این محصولات به طور گسترده ای برای تغذیه مردان و زنان که در سدها، پل ها و جاده ها در  ادارات کار می کردند استفاده می شد. در دهه 1940 آنها برای تغذیه کارگران کارخانه دفاعی مورد استفاده قرار گرفتند.

پس از جنگ جهانی دوم، مواد بسته بندی  و مواد غذایی مانند پلاستیک و پلی استایرن ساخته شد. خصوصیات منحصر به فرد این مواد (عایق بندی و کاهش وزن) و توانایی آنها برای ساخت انواع شکل ها و اندازه ها بود ، اپراتورهای خدمات غذا و مصرف کنندگان را با انتخاب گسترده ای از بسته بندی ارائه می دادند.

یک پیشرفت عمده در بسته بندی یکبار مصرف غذا در سال 1948 اتفاق افتاد که رستوران تازه تاسیس مک دونالد بسته به بازسازی منو خود بسته شد. در کنار تغییر اقلام منو، رستوران می خواست تغییر شیوه شستشو و ماشین ظرفشویی، را به امکانات رستوران اضافه نماید و پس از  شش ماه  دوباره آغاز به کار کرد 

بسته بندی مواد غذایی شامل اقلام یکبار مصرف می شود که اغلب در رستوران های فست فود، مجالس ها ،تولدها و رستوران ها یافت می شود. محصولات معمولی یکبار مصرف محصولات غذایی عبارتند از: ظروف لیوان ها، کاسه ها،  پیش دستی ها، ظروف پاپ کورن و ظرف سیب زمینی ها. این محصولات را می توان  از موادی مانند کاغذ، بیورزین و بامبو ساخت.

بسته بندی غذاهای فوری و بیرون آمدن برای مشتری ضروری است، اما شامل مقدار قابل توجهی از مواد است که در دفن زباله، بازیافت، کمپوست یا بستر به پایان می رسد